Wednesday, February 23, 2011

Нэргүй шүлэг №4



Сэнгэсэн сайхан агаартай сэтгэл татам нутгаа би санажийна
Сэмхэн гуниг төрүүлэх хөнгөн салхийг нь би санажийнэ
Хээр талд татсан гайхамшигтай тэр л солонгыг санажийнэ
Хэнзхэн бага насандаа тоголж байсан тэр л байгалийг санаж байна

Уулс үүлс нь нийлсэн улаа туяарсан тэнгэрийн хаяаг санажийнэ
Уйдаж явахдаа алхаж төөрсөн тэр цэлгэр талийг санажийнэ
Уйлж суухдаа өвөөдөө эрхэлж байсан тэр охиныг би санажийнэ

Энгэрт эрхэлж үгэнд нь тунихад минь эелдэгээр инээмсэглэдэг ээжийгээ би санажинэ
Ээждээ загнуулчихаад уруу цайралж доголон нулимс унагахад минь энхрийлж тэвэрдэг эмээгээ би санажийнэ
Ааш хөдөлөөд буруу хараад суухад минь аргадаж суудаг аавыгаа би санажийнэ
Атга чихэр хадгалаад надад өгөх гээд суужийдаг өвөөгөө би санажийнэ

Би санажийна би бүгдийг нь санажийнэ

1 comment: